در مزاج شناسی این دسته معمولا اهل زیاد فکر کردن هستند و به همین خاطر هم از زندگی در لحظه حال و لذت بردن از آن غافل می‌شوند. شکاک بودن از ویژگی‌های بارز آن‌ها است.
نوع خلط هر فرد در رفتار و توانایی‌های او هم موثر است. در مجموع تمام ویژگی‌ها، همچنین خاص بودن و منحصر بودن هر فرد را می‌توان به تفاوت در مقدار غلبه مزاج و خلط‌های بدن او نسبت داد.
از جمله مشخصات ظاهری افراد با مزاج گرم و خشک، داشتن مفاصل درشت و محکم، پوست خشک، چشمانی درشت، موهای زبر و کم پشت است. از صفات رفتاری و شخصیتی آن‌ها باید به زیرکی، سخاوتمند بودن، رک گویی، حافظه قوی، عاطفی بودن و اشتهای خوب اشاره کرد.
مواد غذایی دیگر: ذرت، بادام زمینی، نان جو، سوپ جو، روغن زیتون، کشک و ماست غیر چکیده
از قدیم تا به امروز مزاج و مزاج شناسی در طب سنتی برای شناخت بیماری‌ها کاربرد دارد.
ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.
پوست مرطوب، تن صدای پایین، موی نازک و روشن و چرب، چشمان درشت از دیگر ویژگی‌های این افراد است.
ما در ایده آل مگ مجموعه‌ای از مطالب رو براتون تهیه کردیم که توی شبای تنهایی، تا چشم به هم بزنید، آفتاب درومده
ممکن است با مشکلاتی مثل عدم توجه و تمرکز یا فراموشی دست و پنجه نرم کنند. افرادی که مزاج گرم و تر یا دموی دارند، معمولا در ظاهر، بدن درشتی دارند. پوست آن‌ها نیز سرخ و سفید بوده و موهای پرپشتی دارند. در دسته افراد خوش خواب قرار می‌گیرند و پوستشان نرم و مرطوب است.
فصل پاییز مزاج سرد و خشک دارد. در واقع این فصل از جهت گرما و سرما تقریبا اعتدال نسبی دارد اما در خشکی و تری مثل بهار معتدل نیست و خشکی آن بیشتر است.
افراد دارای مزاج صفراوی یا طبع گرم و خشک در ظاهر هیکل لاغری دارند و پوست آن‌ها متمایل به رنگ زرد است. بسیار گرمایی هستند و در فصول گرم سال کلافه می‌شوند. همچنین در این مواقع مشکل خشکی دهان و تشنگی زیاد دارند. قد بلند هستند و صورتشان کشیده است. بدن آن‌ها به دلیل ویژگی‌هایی که دارند کم مو بوده Mazaj و بینی بزرگ و چشمان ریزی دارند.
این مواد غذایی و مفید چهار خلط اصلی موجود در بدن به نام‌های دم، صفرا، سودا و بلغم را به وجود می‌آورند.
در هر صورت برای تعدیل تر بودن مزاج از غذاهایی با مزاج خشک مثل آلبالو، انبه، ازگیل، پسته و روغن ذرت استفاده کنید.
ابن سینا، حسین (۱۳۶۷). قانون در طب. ج. ۵. ترجمهٔ عبدالرحمن شرفکندی. تهران: انتشارات سروش. ص. ۵۴۶.